Op het eerste gezicht – april 2017

23 april 2017 door zomaareentuin 9 reacties

Voortuin – april 2017

In de rubriek “Op het eerste gezicht” laat ik aan het begin van elke maand foto’s van de tuin zien. Iedere maand vanuit dezelfde hoek zodat goed te zien is hoe de tuin per maand veranderd.

Deze “editie” zal de laatste in de reeks zijn. De reden hiervoor is even eenvoudig als ingrijpend en rot. Mevrouw zomaareentuin en ik hebben een aantal maanden terug helaas besloten een punt achter onze relatie te zetten. Bij het starten van dit blog had ik me voorgenomen nooit over persoonlijke zaken te schrijven, maar alleen over de tuin. Op zich natuurlijk een rare stelling, want de tuin is hartstikke persoonlijk. En eigenlijk heeft alles ook weer met elkaar te maken.

Hoe dan ook, inmiddels heb ik andere woonruimte. Mevrouw zomaareentuin en ik gaan nog heel goed met elkaar om en ik ben dan ook nog regelmatig in zomaareentuin te vinden. Niet in de laatste plaats omdat ze geen spoortje van groen aan haar vingers heeft en de tuin graag aan mij over laat 🙂

Ik blijf wel schrijven, maar iedere maand op een vast moment is lastig. Dit bericht stond ook alweer even te wachten. Daarbij zijn de plannen voor de tuin van de baan en zullen er voorlopig geen grote veranderingen plaats vinden. Er zal dus hopelijk nog genoeg te schrijven zijn, maar niet meer iedere eerste van de maand over de voortgang van de tuin.

Tijd om de tuin in te gaan!

Eetbare planten in de voortuin

De voortuin is vorig weekend weer “netjes” gemaakt. Mijn idee van “netjes” dan, want de nieuwe overbuurvrouw zou het liefst alles vol tegels leggen … tja … verder is ze best aardig.

Het gras is voor de eerste keer gemaaid. het resterende herfstblad afgevoerd naar de bladhoop in de achtertuin. De strook die vorig jaar vrij is gekomen door het verwijderen van de glansmispel begint voorzichtig een eetbare siertuin te worden. Tussen de mulchlaag van houtsnippers loopt de Rankspinazie goed uit. Deze week gaan de toppen eruit, heerlijk mals zijn ze, zodat de plant meer gaat vertakken. Als de ranken lang genoeg zijn, worden ze omhoog geleid tegen het wilgenhek.

Kaukasische rankspinazie (Hablitzia tamnoides)

De Crosne die ik vorig jaar heb geplant heeft zich al wat verspreid want over een oppervlak van een halve vierkante meters komen er verschillende jonge platjes tevoorschijn.

Crosne (Stachys affinis)

Het Eeuwig moes groeit ook lekker en vooralsnog sneller dan dat de slakken hem kunnen opeten. Dit jaar maar eens kijken of ik er wat van kan oogsten.

Eeuwig moes (Brassica oleracea var. ramosa)

In de lange moestuinbak in de achtertuin heeft vorig jaar Komkommerkruid gestaan. Deze heeft in de zomer plaats gemaakt voor andere gewassen, maar toch kans gezien zich goed uit te zaaien; de bak stond vol met zaailingen. Deze zijn afgelopen weekend verplaatst naar de voortuin, want de plant past prima in een eetbare siertuin: het blad is eetbaar, maar dat heb ik nog niet geprobeerd. De bloemen zijn wel erg lekker, maar die pluk ik beperkt omdat ze ook erg geliefd zijn bij bijen en vooral hommels.

Komkommerkruid (Borago officinalis)

De jonge schietwilgen die het hekwerk vormen heb ik in de winter niet geknot. Ik wil eens kijken hoe het hek eruit ziet met tweejarige takken. Voordeel hiervan is ook dat de wilgen nu katjes produceren. Bijen en hommels heb ik er nog niet op gezien, maar de mieren zijn er blij mee.

Wilgenkatjes

Eén van de wilgenpalen is jammer genoeg niet goed aangeslagen. De paal die vorig jaar het minst van allemaal uitliep, laat na de winter geen groei meer zien en zal afsterven. Jammer, want een paal in het midden vervangen is niet zo maar even te doen. Ik ga het natuurlijk wel proberen.

Het Brandkruid is twee jaar geleden in de bak onder het voorraam geparkeerd in afwachting van de herinrichting van de voortuin. Hij heeft er prima naar de zin en was ik er eerst niet weg van; ik vind hem steeds mooier worden.

Brandkruid (Phlomis russeliana)

Over de achtertuin kan ik kort zijn; het is een genot op dit moment. Op een hele kleine uitzondering na doen alle planten het bijzonder goed; alles loopt uit en groeit in een flink tempo. Lege plekken van vorig jaar raken gevuld en het geheel valt steeds beter samen. Ik moet bijna zoeken naar klusjes om te doen want in de bakken regelt het zich allemaal prima zelf.

Achtertuin – april 2017

Linkerbak – april 2017

Terwijl de Alliums, Bieslook en Campanula op springen staan, bepalen vooral de Blauwe druifjes de kleur tussen alle verschillende tinten groen.

Aster divaricatus ‘Beth’

In de hoek met nieuwe planten van vorig jaar valt vooral de Aster divaricatus ‘Beth’ op. Hele sterke groei en schitterend glanzend nieuw blad. De Aster is bodembedekkend, maar wordt toch zo’n 60cm hoog. Ideaal voor de plek achter in de bak.

Rechterbak – april 2017

Ik durf het niet te hard te zeggen, maar op wat huisjesslakken na laten de naakte gliberaars zich nog niet zien. Zelfs de Gulden sleutelbloemen (Primula veris) zijn nauwelijks aangevreten en steken mooi af tegen de Blauwe druifjes.

De appelboom gaat haar derde jaar in. Vorig jaar was een rustjaar, want na een hele goede oogst in 2015 vond het boompje het vorig even genoeg en liet alle jonge vruchtjes vallen; een rustjaar. Dit jaar staat ze vol bloesem en ga ik een handje helpen met het uitdunnen van de jonge vruchtjes. Beter iets minder oogst dan geen oogst.

Appelbloesem (ras onbekend)

Het beloofd een goed frambozenjaar te worden. Regelmatig met koud water afspuiten van de bladluizen op de nieuwe stengels vorig jaar heeft effect gehad.

Lage bak – april 2017

De lange moestruinbak is nog akelig leeg. Op de opkomende Sugar snaps en wat knoflook na staat er nog niets in nu het komkommerkruid is verhuist naar de voortuin. Na Koningsdag ga ik maar eens wat zaaien. Binnen voorzaaien zat er dit jaar even niet in.

Lange moestuinbak – april 2017

De nieuwe “boom” staat precies een jaar in de tuin. De hoote na 10 jaar zou een meter of acht zijn. Het boompje hier moet dan nog even flink haar best doen, want de groei in een jaar bedraagt nu ongveer een centimeter. Maar ze staat dan ook in een pot.

Toona sinensis (Franse uiensoep-boom)

De peper was helaas niet voldoende om de katten uit de moestuinbakken te houden, dus tijd voor grover werk. Ik had nog wat gaas liggen van uit de tijd dat de tuin is opgezet en dat komt nu goed van pas. Tot de bak redelijk vol staat en niet interessant meer is voor de katten, blijft dit erop liggen.

Vierkante moestuinbakken – april 2017

In de tuin zijn drie soorten geraniums geplant: Geranium ‘Dreamland’ (linksboven), Geranium ‘Rozanne’ (rechtsboven) en Geranium nodosum ‘Svelte Lilac’ (rechtsonder). D eplanten staan er vanwege de bloemen, want ze hebben allemaal een lange bloei. Nu er nog geen bloemen zijn, valt op hoe mooi en verschillend het blad is. Het jongste blad van de ‘ Svelte Lilac’ glimt schittend.

Wat doet de vierde er dan bij? Dit is het blad van Robertskruid (Geranium robertianum), spontaan opgekomen in het achterste deel van de tuin. De plant is aantrekkelijk voor bijen, hommels en vlinders en net als de overige geraniums heeft ie mooi blad, fijne bloemen en bloeit lang; van april tot november.

Klimhortensia is in haar element op de minimale plek die ze heeft. Vol blad en bloemknoppen weerstaat ze alle voetballen, fietsen en kinderen die er langs gaan en tegen aan belanden.

Klimhortensia (Hydrangea anomala petiolaris)

De Klimhortensia van de burenheeft sinds vorig jaar ook de vrijheid aan onze kant gekregen, nu het speelgoed wat er hing is verplaatst. De plant maakt haast met het innemen van de schutting. De voorgaande jaren heeft er een merel in genesteld aan de kant van de vuren. Het zou erg leuk zijn als dat aan deze kant ook nog eens gaat lukken.

Klimhortensia (Hydrangea anomala petiolaris)

De Blauwe regen gaat binnenkort bloeien. Ik hou hem de op de lengte de de plant nu heeft; hij vormt nu een mooie omlijsting van het achterste terras. Het snoeien heeft zijn werk weer goed gedaan; de plant zit vol bloeiaren.

Blauwe regen (Wisteria sinensis)

Ook in de achtertuin heb ik de Schietwilgjes niet geknot en laat ik ze ook een jaar doorgroeien.Het levert tot nu toe een moooi symetrisch plaatje op. Zelfs de takken doen er aan mee 🙂

Schietwilgen (Salix alba)

Van de Vlinderstruik heb ikm twee takken drastisch terug gesnoeid. Het leek er even op dat het te drastisch was, maar geduld bleek weer de sleutel; de eerste kleine uitlopers laten zich inmiddels zien.

Vlinderstruik (Buddleja davidii ‘Pink Delight’)

De mieren zijn ook wakker geworden en hebben een vrijwel perfect ronde uitgang van hun nest gemaakt. Het blijft grappig om te zien hoe alert ze zijn, gooi wat zandkorrels in het gat en in no time komen er wat mieren om het gat weer vrij te maken en rond te kijken wie of wat er aan hun nest durft te komen.

Mierennest