Zomaar weer een tuin

28 mei 2018 door zomaareentuin 15 reacties

Voortuin mei 2018

Zomaar weer een tuin … ik denk dat ik hier het understatement van het jaar te pakken heb. Een understatement want de woningmarkt in Nederland is, in ieder geval in de Randstad, compleet over zijn toeren. Huizen worden in bizar korte tijd voor (soms veel) te hoge prijzen verkocht. Dit gaat gewoon weer recht op een nieuwe crisis af ….

Maar goed, gelukkig heb ik in al deze gekte een huis kunnen kopen op een aardige plek en voor een goeie prijs. Ik durf achteraf wel te zeggen dat ik mazzel heb gehad. Na een jaar alternatief gewoond te hebben in de oude pastoorswoning van een voormalige Rooms-Katholieke kerk heb ik weer een huis. Mét een tuin!

De tuin van de tijdelijke woning bestond uit veel gras en heel, heel veel heg. Die laatste werd gelukkig door de beheerder van het pand onderhouden. Het gras kwam voor mijn rekening, maar dat was de term tuinieren niet waardig.

Het gebrek aan een echte tuin, de tijdelijke situatie en alles daarom hen zorgde ervoor dat tuinieren en daarmee ook het bloggen en interesse andere activiteiten even stil kwam te staan. Ook het lezen van andere tuin- en groenblogs … Tijd voor een nieuwe start dus! Nu zal die nog niet heel hard gaan, want de tuin staat pas voor volgend jaar op het programma.

Maar het kriebelt weer en niet zo’n beetje ook. Dus; de tuin!

Appelboompje in de voortuin

De tuin is nog volledig in de staat zoals deze door de vorige bewoner is achtergelaten. En die had op z’n zachts gezegd een andere idee over de tuin dan ik. Er kan dus mooi een nieuwe start gemaakt worden. Met een beetje mazzel levert de tuin nog wel wat fruit op dit jaar. Als de rupsen het tenminste een beetje rustig aan doen.

Rupsen in de appelboom

De zijtuin is ongebruikt. Tenminste door mij. Sommige buurtbewoners vinden het een ideale plek om hun afval te dumpen. Daar komt dus misschien dit jaar nog wel iets omheen.

De achtertuin werd door de makelaar omschreven als “riant”; bijna 12 meter diep en iets meer dan 7 meter breed. Hij is in ieder geval groot genoeg om leuke dingen mee te doen. De houten schuur staat op nominatie om te verdwijnen. De tuin ligt op het zuiden en die hoek is ideaal qua zon. Daarbij heb ik zat aan één schuur om spullen in op te bergen.

Verder valt er over de tuin nog bar weinig te vertellen. Aan de linkerzijkant doet wat wildgroei haar best om er nog een beetje kleur in te brengen en dat laat ik lekker zo; een paar distels, een verdwaalde viool, wile aardbeitjes en Robertskruid. En in het gazon uiteraard madeliefjes en paardenbloemen.

Robertskruid (Geranium robertianum)

Is er dan ook nog wat gecultiveerds te vinden in de tuin? Jawel! Kort geleden kwam mijn vader aan met een appelboom die ze bij de plaatselijke bouwmarkt weg wilden gooien. ” Ik dacht, daar kan jij wel wat mee”. UIteraard! Er stond nog een lege pot in de schuur, dus hij had snel een plekje.

De planten die erbij staan zijn Kruipend gipskruid (Gypsophila repens ‘Dorothy Teacher’) en Anjers (Dianthus ‘Whatfield Magenta’). Voor moederdag heb ik haar meegenomen De Vlinderhof en de Botanische Tuinen van de Universiteit van Utrecht. Beide overigens schitterend en zeker de moeite waard om eens heen te gaan.

Als er dan na zo’n dag planten te koop staan bij de uitgang van de botanische tuinen, dan winnen de kriebels het toch van de afspraak met mezelf dit jaar nog niets te kopen …

Dierenleven in de tuin is er ook al. Behalve uiteraard vogels grijpen de mieren iedere plek aan om een nest te bouwen. Ik laat ze maar gaan, ze zijn er druk genoeg mee.